مخاطرات و راهکارها

راهکارهای متنوع و گوناگونی برای روش­های کنترلی و نظارتی وجود دارد که از آن جمله می­توان به روش­های زیر اشاره کرد.

روش­های نظارتی با تخصص بالا

  •استفاده از نرم افزارهای محدود کننده برای کودکان نظیر k9, net  nanny, safe families که این نرم افزارها با تعریف محدودیت­ها از طرف والدین دسترسی کودکان را محدود می­کنند.

  •درصورتی که خود از اینترنت­های پر سرعت و بدون محدودیت و یا به دلایل مختلف از VPN استفاده می­کنید، این امکانات را در اختیار کودکان قرار ندهید و به جای آن خطوط با سرعت عادی و محدود را در اختیار فرزندان قرار دهید.

  •تعریف کاربرهای محدود نیز می­تواند از انجام فعالیت­های گوناگون اینترنتی و همچنین نسب برنامه­های مختلف جلوگیری کند.

  •بررسی سایت­ها و محتویات مشاهده شده توسط فرزندان از طریق گزینه History.

  •برای استفاده از اینترنت و همچنین رایانه قوانین خانوادگی بگذارید؛ با این مفهوم که زمان کار با این ابزار را برای آن­ها محدود کنید و از غرق شدن فرزندان در فضای مجازی پیشگیری کنید.

روشهای بیان شده تا این جا اغلب به تخصص و آگاهی کافی از ابزارهای کامپیوتری و آشنایی کامل با محیط مجازی نیازمند است پس برای بسیاری از والدین کاربرد کافی را نداشته و پاسخگوی نیازهای آن­ها نیست. از سوی دیگر امکان دور زده شدن این روش­ها توسط کودکان و نوجوانان وجود دارد که این امر می­تواند سبب مخفی کاری، دروغ و در نهایت سقوط و سرخوردگی فرزندان شود که این امر به دور از چشم والدین اتفاق افتاده و شاید در بسیاری از موارد علت تغییر رفتار فرزندان خود را نیز متوجه نشده و به شرایط سنی او ارتباط دهند.

همچنین در برخی از این موارد والدین پس از آنکه فرزندان دچار اشتباه شدند، از این مطلب آگاهی می­یابند و اغلب با عصبانیت با فرزندان خود برخورد نموده که این امر نیز می­تواند آغازگر سلسله رفتارهای تربیتی نامناسب باشد.

روش­های عمومی نظارتی

از آن جایی که تخصص کافی برای بسیاری از والدین وجود ندارد باید راهکارهایی وجود داشته باشد که بتواند به آن­ها نیز کمک کند تا از انحطاط فرزندان جلوگیری کنند.

         •همواره مشتاق یادگیری بوده و از فرزندان خود بخواهید که به شما آموزش دهند.

         •رایانه را درمحیطی قرار دهید که امکان نظارت نامحسوس بر صفحه آن وجود داشته باشد.

         •در صورتی که تغییر رفتاری را در فرزندان مشاهده کردید علت رفتاری را به طور دوستانه جویا شوید.

         •هیچگاه رایانه را برای فرزندانتان شخصی­سازی نکنید و همواره آن را به عنوان یک وسیله عمومی در خانه اتلاق کنید و در صورت امکان آن را در جلوی محیط دید خود قرار دهید.

         •از فرزندان خود بخواهید تجربیات خود را مطرح کنند و در رابطه با آنها صحبت کنند.

         •دوستان اینترنتی فرزند خود را بشناسید و سعی به برقراری ارتباط با آنها نموده تا در صورت وجود مشکلات شخصیتی در آنها جلوی دوستی آنها را بگیرید.

         •با فرزندانتان دوست باشید نه پلیس؛ فرزندان شما تجربیاتی که شما در طی سال­ها بدست آورده­اید را ندارند و ممکن است اشتباه کنند؛ برخوردهای نامناسب مضرات بسیاری دارد.

و اما راه حل طلایی تلنگر

آگاهی دادن به فرزندان در کنار دوستی با آنها چه در دنیای مجازی و چه در دنیای حقیقی راهگشای رشد فکری فرزندان می­باشد. باید بدانیم که فرزندان ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در حال رشد و تکامل خواهند بود و همین امر الزام بدست آوردن اطلاعات برای آنها می­باشد. در صورتی که این اطلاعات و آگاهی از مسیر صحیح یعنی والدین و مربیان، به آنها داده نشود می­تواند از خارج از مسیر خانواده تأمین گردد و این امر موجبات بدست آوردن اطلاعات نامناسب سنی و بعضاً برخی از انحرافات را در فرزندان ایجاد کند. والدین باید اهمیت اطلاعات خانوادگی و فردی را برای فرزندان به طور کامل و بسته به شرایط سنی آنها توضیح داده و با ایجاد نوعی رابطه دوستانه از آن­ها بخواهند که موارد مورد نظر را انجام دهند. همراهی با آنها در مشکلات و چالش­ها و عدم سرزنش کردن آن­ها به تقویت روابط دوستانه بین آنها کمک کرده و می­تواند تجربیات شما را در اختیار آن­ها قرار دهد. بهتر است در این نوع روابط از فرزندان خود بخواهید در مورد مسائلی که نمی­دانند آزادانه سوال کنند. لحن و برخورد مناسب مشوق ادامه این نوع روابط خواهد بود. از فرزندانتان بخواهید که کنجکاوی­های خود را ابتدا با سوال آغاز کنند و مستقیماً به دنبال راه حل های مد نظر خود نباشند. به آن­ها بیاموزد تجربه کردن همه مطالب کار صحیحی نیست و در بسیاری از موارد می­توان از تجربیات دیگران استفاده کرد. این روش راه حلی مناسب برای کل زندگی فرزندان می­باشد، هم در دنیای حقیقی و هم در دنیای مجازی و نیاز به آموزش حرفه­ای ندارد و مسیر صحیح زندگی کردن را به آنها آموزش می­دهد.